Vandaag is de langste dag van 2018 (al schijnt die eigenlijk gisteren te zijn geweest). Als ik denk aan de zon, dan denk ik vaak aan de ode die Seth Gaaikema in ‘zijn’ musical Kuifje – De Zonnetempel schreef.
Een fragment.
Altijd weer verlang je naar het licht van de zon
wil je je koesteren in die warmte bron
Als in ’t paradijs waar het allemaal begon
Niets is zo behaaglijk als de streling van de zon
Een moeder komt met haar twee dochters uit de Toko. Eén ervan heeft een Happy Meal doosje in haar hand.
“Wat ruikt het daar toch altijd lekker” zegt de dochter met het doosje vrolijk.
“Ja, dat denk ik nou ook elke keer” reageert de moeder zo niet nog vrolijker. “Misschien wil je de volgende keer toch met ons mee eten in plaats van McDonalds”.
Na op en af deze site activeren, microbloggen, facebooken en wat al niet meer is dit het eerste bericht van wat mijn definitieve website moet worden. Wat je kunt verwachten? Vooralsnog Alles en niets tegelijk. Van observaties tot recensies en her en der wat gekkigheid.
De bedoeling is dat deze webstek groeit. Groei je mee?
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén